Listę i to, kto się na niej znajduje, bazuję na: szczytowej formie gracza w danym czasie; jej długości; osiągnięciach w turniejach regionalnych i międzynarodowych; znaczeniu gracza w kontekście jego drużyny; zaciekłości rywalizacji w ciągu ich kariery. Oto i ona!
1. Heo “PawN” Won-seok
Najważniejsze osiągnięcia:
- 2013 WCG Korea Qualifier – 2nd
- 2014 HOT6iX Champions Spring – 3rd
- 2014 SK Telecom LTE-A LoL Masters – 1st
- 2014 HOT6iX Champions Summer – 3rd
- 2014 Season 4 World Championship – 1st
- 2014 G-League – 1st
- 2015 Demacia Cup Spring – 1st
- 2015 LPL Spring – 1st
- 2015 Mid Season Invitational – 1st
- 2015 Demacia Cup Summer – 1st
Miałam problem z umieszczeniem tego gracza, aktualnego midera EDward Gaming, na liście. Osobiście nie uważam go za tak imponującego jak inni, ale zbrodnią byłoby o nim nie wspomnieć, biorąc pod uwagę jego osiągnięcia i sukcesy, które ostatnio odnosi. Karierę rozpoczął w MiG Blitz, z którymi uczestniczył w Champions Summer 2013. Świeżo wyjęty z soloQ miał na początku problemy przeciwko ówczesnym gwiazdom pokroju Ryu i Kuro podczas swojego pierwszego sezonu. Widać jednak było, że coś w nim jest – potrzebował tylko czasu na rozwój. Zauważyło to Samsung Blue, które wzięło go na miejsce opuszczone przez Easyhoona. Przyciągnął oczy wszystkich podczas WCG Korea Qualifier, kiedy podwójnie zabił Fakera solo, raz na linii, a raz podczas potyczki na bocie. Obie sytuacje możecie obejrzeć:
Dzięki niemu Samsung Blue wyrzuciło Mistrzów Świata z turnieju. Po niezbyt fortunnych ćwierćfinałach w następnym sezonie Champions Winter, organizacja zorientowała się, z kim ma do czynienia i przeniosła Pawna jako wschodzącą gwiazdę do głównej drużyny – Samsung White. Zamienili go więc miejscami z Dade, którego występ pozostawiał wtedy wiele do życzenia. Ta podmiana okazała się być najlepszą i najkorzystniejszą w historii League of Legends aż do dnia dzisiejszego. Obie drużyny odnosiły więcej sukcesów niż kiedykolwiek wcześniej. Pawn otrzymuje ode mnie 10te miejsce za niesamowite osiągnięcia, jednakże w swojej szczytowej formie nigdy nie był tak imponujący, jak niektórzy z graczy przedstawionych na liście. Poza tym, w swoich drużynach nie był najważniejszą gwiazdą, nadawano mu raczej niższy priorytet.
9. Yoo “Ryu” Sang-ook
Najważniejsze osiągnięcia:
- 2012/2013 OLYMPUS Champions Winter – 3rd
- 2013 OGN Club Masters – 3rd
- 2013 HOT6iX Champions Summer – 2nd
- 2013 Korea Regionals – 2nd
- 2013/2014 PANDORA.TV Champions Winter – 3rd
- 2014 IEM Season 8 World Championship – 1st
- 2015 EU LCS Spring – 3rd
Pierwsza z kontrowersji na tej liście, aktualny mider EU LCS w barwach H2K, który w rodzinnej Korei zostawił po sobie legendy. Do Champions dołączył razem z przyjaciółmi, Score i Mafą, miał raczej średnie występy podczas swojego pierwszego roku w amatorskiej drużynie StarTale. Po jej rozpadzie w późnym 2012 roku, wraz z Score i Mafą, wylądował w drużynie B regionalnego giganta KT Rolster. Był prawdopodobnie jednym z najbardziej stabilnych miderów, których miała wtedy Korea. W samym środku mety na assassinów, dominującej w sezonie 3, Ryu praktycznie się od niej uniezależnił, choć wielu innych graczy odpadało właśnie przez nieumiejętność adaptacji. Występy na wysokim poziomie w prawie każdym meczu w 2012 sprawiły, że był uważany za agresywnego, groźnego i świetnie zbalansowanego gracza. Poprowadził KT Rolster Bullets do skończenia w top3 podczas trzech z ich czterech pierwszych sezonów Champions. Nieszczęśliwie dla Ryu, jego dni chwały przypadają w tym samym terminie, co pojawienie się Fakera, który przyćmił go całkowicie. Ryu znajduje się na dole listy ze względu na brak większych, naprawdę znaczących osiągnięć. Warto jednak zauważyć, że szczytową formę utrzymywał bardzo długo, bo przez cały rok 2013, a na dodatek był kluczowym członkiem swojej drużyny. Możliwe także, że dostanie się do nadchodzących Mistrzostw Świata.
8. Enrique “xPeke” Cedeño Martinez
Najważniejsze osiągnięcia:
- 2011 Season 1 World Championship – 1st
- 2011 IEM Season 6 Cologne – 1st
- 2011 IEM Season 6 New York – 1st
- 2012 IGN ProLeague Elites – 3rd
- 2012 DreamHack Winter – 1st
- 2012 IGN ProLeague Season 5 – 2nd
- 2012 IEM Season 7 Cologne – 2nd
- 2013 EU LCS Spring – 1st
- 2013 EU LCS Summer – 1st
- 2013 Season 3 World Championship – 3rd/4th
- 2013 IEM Season 8 Cologne – 2nd
- 2014 IEM Season 8 World Championship – 2nd
- 2014 EU LCS Spring – 1st
- 2014 EU LCS Summer – 2nd
Jedyny gracz na liście, który rywalizuje od Sezonu 1 aż do dnia dzisiejszego, główna postać Fnatic podczas czterech pierwszych sezonów ich istnienia. Ma multum osiągnięć, które dały mu miejsce na tej liście. Indywidualnie był i jest bardzo wprawnym graczem oraz silnikiem swojej drużyny przez lata. Możemy przymknąć oko na dość słaby sezon 2, w którym królowali ich rywale, CLG.EU oraz Moscow 5. Ważne, że w późniejszej fazie 2012 roku xPeke i spółka odzyskali europejski tron i zachowali go przez cały 2013. Chociaż nigdy nie doścignął indywidualnymi umiejętnościami miderów CLG.EU i M5, to jednak zachował swoją formę i aktualnie jest w dużo lepszej sytuacji niż oni. Co więcej, jego zuchwałe zagrania przyniosły mu dużo więcej sławy – weźmy pod uwagę chociaż sławne XPEEKEEE. To jeden z niewielu graczy, których można nazwać ponadczasowymi. Każdy, kto robi listę najlepszych miderów, nie musi się zastanawiać, czy go na niej umieścić – problemem może być tylko kolejność. Ma w sobie wszystko: kilka szczytowych momentów formy, niekończące się osiągnięcia, zróżnicowany poziom rywalizacji i doświadczenie na arenie międzynarodowej.
7. Kang “Ambition” Chan-yong
Najważniejsze osiągnięcia:
- 2012 Azubu Champions Spring – 1st
- 2012 MLG Summer Arena – 1st
- 2012 Korea Regionals – 2nd
- 2012 MLG Fall Championship – 1st
- 2013 IEM Season 7 Katowice – 2nd
- 2013 IEM Season 7 World Championship – 1st
- 2013 OLYMPUS Champions Spring – 2nd
- 2013 WCG Grand Finals – 1st
- 2013/2014 ZOTAC NLB Winter – 1st
- 2014 SK Telecom LTE-A Masters – 3rd
- 2015 SBENU Champions Spring – 3rd
Druga niespodzianka na tej liście – były mider CJ Entus Blaze. Teraz nie jestem nim już tak zachwycona, ponieważ nadeszły ciężkie czasy, gdy powolnie maszeruje przez pustynie post-apokaliptycznej Korei. Zaczynał jako mider MiG Blaze, szybko zostawił ślad jako jeden z najlepszych midlanerów, gdy pokonał MiG Frost i zdobył pierwsze miejsce w pierwszych koreańskich zawodach regionalnych. Znany z niewytłumaczalnych wzlotów i upadków w karierze, Ambition jest jednym z dwóch miderów, których moim zdaniem da się ogłosić niezaprzeczalnie najlepszymi w swojej roli w pewnym okresie czasowym. Drugi to Faker. Ambition co prawda ruszył dalej i aktualnie gra jako jungler dla CJ Entus, ale sądzę, że jego kariera w Blaze była niesamowicie niedoceniana i dalece za często potknięcia zasłaniały niesamowitość jego gry przez zbyt długi czas. Po finałach 2013 Spring grał gorzej, ale wrócił silniejszy w Winter i kolejnym Spring. Zainspirował pewnego midera do grania postaciami, na których sam odnosi sukcesy i był pierwszym naprawdę wspaniałym midlanerem z Korei. Wielu graczy spogląda na to zagranie (Faker zabijający solo Ambition) i zastanawia się, czemu to takie ważne i wyjątkowe.
Podpowiadam: chodzi o zagranie na 1:07
Patrząc na to bez znajomości kontekstu, widzimy po prostu niedbałe zagranie Ambition i Fakera zyskującego przewagę. Jednakże z kontekstem, widzimy najlepszego midera tamtych czasów, grającego swoją ikonową postacią, zabitego solo przez debiutanta wyjętego prosto z soloQ, wokół którego ludzie robią mnóstwo szumu. Gasnąca pochodnia, jeśli wolicie. Szczytowa forma Ambition jest bez dyskusji imponująca z różnymi okresami dominacji. Może trochę brakuje mu osiągnięć, ale nie przysłoni to blasku jego kariery.
6. Yu “Misaya” Jingxi
Najważniejsze osiągnięcia
- 2011 IEM Season 6 Guangzhou – 1st
- 2012 NVIDIA Game Festival – 1st
- 2012 StarsWar 7 – 2nd
- 2012 Go4LoL Pro Asia Season 1 – 2nd
- 2012 World e-Sports Masters – 1st
- 2012 International e-Culture Festival – 1st
- 2012 GIGABYTE StarsWar League – 1st
- 2012 Enter the Dragon – 1st
- 2012 IGN ProLeague Season 5 – 1st
- 2012 Han Pro League – 1st
- 2013 G-League Season 2 – 1st
- 2013 GIGABYTE StarsWar League Season 2 – 2nd
- 2013 NVIDIA Game Festival – 1st
- 2013 IEM Season 8 Shanghai – 1st
- 2013 National Electronic Sports Tournament – 2nd
- 2013 LPL Summer – 3rd
- 2013 WCG Grand Finals – 3rd
Jeden z pierwszych członków prestiżowej i popularnej chińskiej drużyny World Elite, Misaya! Jeden z najbardziej rewolucyjnych graczy wszech czasów. Wystarczy spojrzeć na listę osiągnięć, by stwierdzić, że jest miderem najwyższej klasy. Był liderem i drugim carry drużyny, która nie przegrała żadnej serii ani turnieju od 28 października 2012 aż do 23 kwietnia 2013. A co poza czystymi osiągnięciami? Zrewolucjonizował grę i spopularyzował roam wśród miderów. Grał przez większą część kariery w mecie, w której miderzy byli statyczni – on zaś postanowił wnieść do roli dynamikę. Nie skupiał się na wygraniu linii dla siebie, a raczej na wygraniu mapy dla drużyny. Ten styl to coś, co później zaadaptował i doprowadził do perfekcji Dade. Na początku sezonu trzeciego to właśnie ten styl przejęli midlanerzy, porzucając wcześniejszy, spopularyzowany kiedyś przez Froggena. Misaya, mider bez wątpienia najlepszej drużyny na świecie przez prawie 2 miesiące w różnych środowiskach rywalizacji, został legendą.
5. Alexey “Alex Ich” Ichetovkin
Najważniejsze osiągnięcia
- 2012 IEM Season 6 Kiev – 1st
- 2012 Kings of Europe – 2nd
- 2012 IEM Season 6 World Championship – 1st
- 2012 DreamHack Summer – 2nd
- 2012 Elite of Europe – 1st
- 2012 IGN ProLeague Elites – 1st
- 2012 Europe Regionals – 1st
- 2012 Season 2 World Championship – 3rd/4th
- 2013 IEM Season 7 Katowice – 1st
- 2013 EU LCS Spring – 2nd
- 2013 EU LCS Summer – 3rd
- 2013 IEM Season 8 Cologne – 1st
De facto główny carry legendarnego Moscow 5 i druga twarz europejskiego wyścigu miderów – Alex Ich – stojący na skraju mojego piątego miejsca. To jeden z najbardziej zbalansowanych i niezachwianych graczy wszech czasów. Alex Ich prowadził grupę graczy Moscow 5, po których nigdy byś się nie spodziewał, że tak dobrze się spiszą. To najlepszy skład sezonu drugiego, chociaż sama drużyna stała się trochę gorsza po wprowadzeniu EU LCS. Mimo wszystko, Alex grał wciąż na najwyższych obrotach, jak na światowej klasy midera przystało. Zawsze stały i rozważny w zagraniach, w swoim niesamowitym sezonie drugim i trzecim przyćmiewał innych miderów. Nawet kiedy jego kariera przygasała w sezonie 4, Alex robił wszystko, by carry’ować swoich współpracowników, wtedy już dużo słabszych. Snowballował grę – to jego ulubiony styl. Radził sobie w każdej mecie i patchu. Jego legendę potwierdza długa lista osiągnięć znajdująca się powyżej.
4. Henrik “Froggen” Hansen
Najważniejsze osiągnięcia
- 2012 Kings of Europe – 1st
- 2012 Corsair Vengeance Cup – 1st
- 2012 DreamHack Summer – 1st
- 2012 Europe Regionals – 3rd
- 2012 Azubu Champions Summer – 2nd
- 2012 Season 2 World Championship – 3rd/4th
- 2012 MLG Dallas – 3rd
- 2012 DreamHack Winter – 2nd
- 2013 EU LCS Spring – 3rd
- 2014 EU LCS Summer – 1st
Froggen to najlepszy europejski mider w historii. Carry’ował swoją drużynę przez sezon drugi nie tylko do sukcesu, ale też do wspaniałości; zdefiniował ówczesną metę i narzucił innym swój niesamowicie defensywny i aktywnie pasywny styl gry. Był niemalże nie do pokonania na linii dzięki swojej chirurgicznej precyzji i efektywności, a przewagę brał jakby znikąd. Poza dość rozczarowującym brakiem znaczących pierwszych miejsc, można go podziwiać za to, że na swoje tytuły zdecydowanie zasłużył i był głównym czynnikiem wygranych. CLG.EU było pewniakiem na top3 na niemal każdym turnieju, a tylko kilka drużyn uważano za zdolne do pokonania ich. Froggen zasługuje na miejsce blisko szczytu listy. Jego zagrania zawsze niosły ze sobą jakość, a co więcej – brakowało mu tylko jednej gry, by wygrać sezon koreańskich Champions. Chociaż szczytowa forma przypada na sezon 2 i 3, pozostał na scenie do dnia dzisiejszego. W sezonie 3, pomimo niekorzystnej mety, udało mu się wycarry’ować słabe Evil Geniuses do udziału w Mistrzostwach Świata. Później, z odnowionym składem, w Europie zdetronizował Fnatic i znów dostał się na Mistrzostwa Świata. Zdecydowanie najbardziej utalentowany europejski gracz w historii.
3. Yu “Cool” Jiajun
Najważniejsze osiągnięcia
- 2012 Gunnar Invitational – 2nd
- 2013 LPL Spring – 1st
- 2013 StarsWar 8 – 1st
- 2013 National Electronic Sports Tournament – 1st
- 2013 LPL Summer – 2nd
- 2013 WCG Grand Finals – 2nd
- 2014 Demacia Cup Season 1 – 3rd
- 2014 LPL Spring – 2nd
- 2014 China Regionals – 3rd
- 2014 Season 4 World Championship – 3rd/4th
- 2015 Demacia Cup Summer – 2nd
Najlepszy chiński mider, który kiedykolwiek dotknął gry. Cool był najbardziej dominujący w drugim najsilniejszym rejonie już przez 3 lata. Lista jego osiągnięć regionalnych i międzynarodowych nie jest z całą pewnością krótka. Pomógł umocnić Chiny międzynarodowo po upadku World Elite. Jego performance przez 2013 rok prowadził OMG do Mistrzostw Świata, jednakże przegrana z Royal Club zakończyła tę podróż. Pomimo tego, OMG była (można się kłócić) trzecią najlepszą drużyną na świecie, a Cool wszedł do top3 graczy w swojej roli. Udało mu się nawet dotrzymać tempa samemu Fakerowi na Mistrzostwach. W ciągu ostatniego roku pokazała się u niego pewna niestabilność, ale wciąż jest uważany za jednego z najlepszych w regionie chińskim, teraz silniejszym od koreańskiego. OMG ma wzloty i upadki, ale Cool próbuje pozostać pewną stałą. Był częścią jednej z najbardziej absurdalnych bo5 w historii (zobacz poniżej!), kiedy to dźwigał drużynę do zwycięstwa i zapewnił im wstęp na Mistrzostwa Świata Sezonu 4. Jeden z najbardziej spektakularnych graczy z Chin i trzeci najlepszy mider wszech czasów.
2. Bae “dade” Eo-jin
Najważniejsze osiągnięcia
- 2013 OLYMPUS Champions Spring – 1st
- 2013 AMD-INVEN GamExperience – 1st
- 2013 HOT6iX Champions Summer – 3rd
- 2013/2014 PANDORA.TV Champions Winter – 2nd
- 2014 HOT6iX Champions Spring – 1st
- 2014 SK Telecom LTE-A LoL Masters – 1st
- 2014 HOT6iX Champions Summer – 2nd
- 2014 Season 4 World Championship – 3rd/4th
Kolejna kontrowersja na liście. Odnośnie tego gracza, ludzie dzielą się na dwie grupy. Jedna sądzi, że jest dobry w swoim regionie, ale słabo wypada na scenie międzynarodowej. Dla drugiej części jego potknięcia międzynarodowe tracą na znaczeniu ze względu na niemalże perfekcyjny występ w regionie. Ja zaliczam się do tych drugich. Dade jest – według mnie – jedynym graczem, który może i osiągnął w pewnym momencie mistrzostwo Fakera, chociaż spadł z tego szczytu. Był najlepszym miderem 2014 roku, ale ludzie zasłaniają to narzekaniami na tragiczną końcówkę 2013, Mistrzostwa Świata Sezonu 3 i aktualną formą w Chinach. Pomimo tego wszystkiego, wciąż wierzę, że dade jest drugim najlepszym miderem, jaki kiedykolwiek grał w tę grę. To, co osiągnął w najsilniejszym regionie tamtych czasów, jest godne podziwu. Wziął młody, zaczynający roster MVP White i zawiódł Ambition. W swoim dopiero drugim sezonie Champions zdobył pierwsze miejsce. Następnie zdobył 3cie miejsce w Champions Summer, ale wtedy właśnie wypadł fatalnie na Mistrzostwach Świata Sezonu 3. Wrócił do Korei i rozpoczął sezon Winter, jednakże jego poziom – chociaż daleki od tragedii – nie był zadowalający i bliski tamtemu dawnemu dade. Ludzie zaczęli wierzyć, że nie jest dość silny i to on blokuje Samsung White. Zdecydowano się na zamienienie go – trafił do siostrzanej drużyny, Samsung Blue, pełnej młodych, ale utalentowanych graczy. Dzięki jego pomocy stali się supergwiazdami i w ciągu sezonu zdobyli miano najlepszej drużyny na świecie. Generał, ponieważ tak mówi się o dade, poprowadził drużynę do bardzo zdecydowanego performance’u w Spring i Summer, a w finałach powstrzymali ich KT Arrows, drużyna, która zagrała pierwszą doskonałą serię od początku swojego istnienia. Dade jest też pierwszym graczem, który wygrał dwa duże turnieje z całkowicie innymi członkami drużyny. Odkupił się międzynarodowo podczas Mistrzostw Świata Sezonu 4, będąc jedynym graczem w swojej drużynie, który okazał się stały, a do domu zabrał tylko wspomnienia z półfinałów. W szczycie swojej formy Dade był według mnie lepszy od Fakera. Na komfortowym bohaterze i mecie, która mu pasuje, nic nie może go powstrzymać – Generała od bycia najlepszym powstrzymują tylko jego potknięcia i dość krótki, sporadyczny występ na najwyższych obrotach. Wszystko inne – miód malina.
1. Lee “Faker” Sang-hyeok
Najważniejsze osiągnięcia
Notable Achievements
- 2013 OLYMPUS Champions Spring – 3rd
- 2013 HOT6iX Champions Summer – 1st
- 2013 Korea Regionals – 1st
- 2013 Season 3 World Championship – 1st
- 2013/2014 PANDORA.TV Champions Winter – 1st
- 2014 SK Telecom LTE-A LoL Masters – 2nd
- 2014 ITENJOY NLB Summer – 1st
- 2014 Korea Regionals – 2nd
- 2015 SBENU Champions Spring – 1st
- 2015 Mid Season Invitational – 2nd
Najlepszy gracz, który kiedykolwiek zaangażował się w tę grę – to jedyny dobry opis Fakera. Jego indywidualna gra i stałość są nie do doścignięcia. Najlepszy mider już od dwóch lat, a tylko dade potrafił mu dorównać w pewnych momentach. Na scenę profesjonalną wszedł z rozmachem, miażdżąc najlepszego ówcześnie na świecie Ambition. Carry’ował rosnące w siłę sKT T1 2 do skończenia w top 3 już podczas ich pierwszego sezonu Champions. Po tylko jednym sezonie sprawił, że jego drużyna stała się najlepsza na świecie, a z tym nieoficjalnym jeszcze tytułem poszedł na Mistrzostwa Świata Sezonu 3, które całkowicie zdominowali. W całym turnieju przegrali tylko trzy mecze – nikt nie miał wątpliwości, że są najlepsi. Na czele drużyny stał najlepszy gracz na świecie pożerający swoich przeciwników. Po powrocie do Korei weszli w serię 20 wygranych, niepokonani wygrali Champions Winter i ruszyli do sezonu Spring. Reszta jego drużyny bardzo się opuściła w 2014, ale on pozostał silny. Meta niestety ewoluowała i nie mógł już carry’ować swojej drużyny, napotkali także trudność uosabianą przez Samsung White, które pokonało ich w Spring i Summer. Przegapił Mistrzostwa Świata Sezonu 4. Większość Koreańczyków wyemigrowała wtedy za granicę, gdzie otrzymywali dużo wyższe wypłaty. Nie było wątpliwości, że on także musiał dostawać propozycje grania za ogromne pieniądze. Pozostał jednak znakiem firmowym Korei i chciał odzyskać koronę – w kolejnym Spring znów wygrał Champions. Jego osiągnięciom trudno dorównać – trzykrotny zwycięzca Champions i Mistrz Świata. Nikt poza nim tego jeszcze nie dokonał. Jego szczytowa forma się właściwie nie kończy – gra imponująco, odkąd wszedł na scenę profesjonalną, aż do teraz. To anomalia gracza, a ludzie lubią porównywać go do kosmity, robota i boga. Wyglądał na słabszego jedynie wtedy, gdy jego własna drużyna grała przeciwko niemu, a on wydawał się nie dostawać od nich żadnej pomocy. Gra z zuchwałą agresją i zachęca przeciwników, by próbowali go pokonać, zaatakować, ponieważ wie, że wygra. Jest Michaelem Jordanem League of Legends Edition. To Pelé, Lou Gehrig, Jack Nicklaus Ligi.