Po pierwsze, razem z zespołem Scruffy ocenił ich wspólną pracę nad postaciami z lat 2014-2015, czyli od wydania  Vel’Koza do  Jhina. Przede wszystkim szukali w nich elementów, które sprawiały, że ci bohaterowie są dobrze zaprojektowani. Ta 8-osobowa grupa postanowiła podzielić się z nami swoimi uwagami i przemyśleniami.

Które wartości powinny być zachowane?

• Zależność od podjętych decyzji
  Postacie z wysokimi wymaganiami, co do decydowania o sposobie rozwoju i podejmowania działań są wiele bardziej interesujące od takich, które są proste i niewymagające.
• Powód do wybrania danej postaci
  Strategiczny aspekt rozgrywki jest bardzo ważny. Postacie, które wnoszą do gry coś unikalnego będą wiele częściej grane i przydatne dla drużyny.
• Synergia
  Czyli osiąganie lepszych wyników w połączeniu z innymi postaciami, niż samodzielnie. Udało się taką synergię znaleźć i utworzyć – rozgrywka jest wzbogacona o bohaterów, którzy wspierają resztę drużyny unikalnymi zdolnościami.
• Szacunek wobec starszych postaci
  Dawniej starsi czempioni nie byli zbytnio respektowani – ich mechanika była pochłaniana, a nierzadko także polepszana. Te dni jednak minęły i dawniejsze postacie są odpowiednio szanowane.

Co Scruffy chciałby poprawić?

• Kontrowanie
  Tutaj zaczęły się pojawiać problemy – trzeba więcej czasu poświęcić dopracowaniu słabszych stron postaci, które przeciwnik może wykorzystać. Trzeba je jaśniej określać. Zdarzało się, że bohater miał w zanadrzu tak wiele plusów, że gracz nie musiał się przejmować jego minusami.
• Przystępność
  Dyskusja zaczęła się od umieszczenia postaci na skali trudności od 1 do 9; tylko jedna z nich wypadła poniżej średniej. Złożeni i trudniejsi czempioni są okej, ale dobrze by było stworzyć czasami coś bardziej przeciętnego i przystępnego dla gracza.

Co wypada troszkę poprawić?

• Przejrzystość
  Nowsze postacie były ciekawe kosztem efektów wizualnych w wyglądzie i skillach. Przydałoby się ich troszkę więcej.
• Znaczące ograniczenia
  To niewielki szczegół, jednak takim kwestiom jak brak możliwości przeskoku przez ściany u  Vayne powinno być poświęcone więcej uwagi. Tego typu skrępowanie stwarza większe zainteresowanie i w przyszłości można się spodziewać więcej; postać w nie wyposażona ma lepiej uwydatnione mocne strony i łatwiej jej prowadzić grę.
• Obarczenie innych graczy współpracą
  Kiedy  Draven musi złapać toporki, ktoś musi nad nim czuwać. Podobnie sprawy wyglądają w przypadku tunelów  Rek’Sai i kapliczek  Skarnera. Pozostali gracze muszą poświęcić sporo czasu by je utrzymać albo przejąć/zniszczyć. Prawdopodobnie, tego rodzaju cechy zostaną wykorzystywane dużo rzadziej, bądź w mniejszych ilościach.
• Wymaganie mistrzowskiej mechaniki
  Postacie typu 200 APM (action per minute – akcje na minutę) są zapewne ciekawym wyzwaniem dla hardkorowych graczy. Zdecydowano jednak, że powinny one stanowić mniejszość bohaterów używanych przez gracza, nie większość.
• Unikalne doświadczenia
  Zbyt duże skupianie się na nich doprowadziło do czegoś w rodzaju “minigier”. W przyszłości doświadczenie płynące z gry daną postacią będzie bardziej spójne.
• Mobilność
  Zdarzało się, że wszelkie granice były ignorowane, nawet w pewnej fazie tworzenia  Ekko posunięto się za daleko. Ostatecznie Developerzy przyjęli bardziej zrównoważone podejście, gdzie bohaterowie pozostają mieszanką bardziej i mniej mobilnych. Wciąż jednak zdarza się, że coś, co nie potrzebuje doskoku, ostatecznie go otrzymuje.

Na tym temacie grupa projektująca postacie chciałaby się skupić w lutym i zaprasza do dyskusji na oficjalnej stronie w języku angielskim. Pośród komentarzy pojawiła się także zapowiedź zmian u  Fiory!

Zgadzacie się z takim sposobem rozumowania? Czy któraś cecha według Was została pominięta? Czy świeże perspektywy są dla Was interesujące? Wypowiedzcie się w komentarzach! 🙂

Źródło

[latest_posts category=”leagueoflegends” count=”9″]