Jak to mawia Kapitan Obvious, podstawowe pojęcia są podstawowe i sam nie mógłbym tego lepiej ubrać w słowa! Tak więc, do rzeczy! 🙂 /

Podstawowe terminy w HS

• Board Wipe – obszarówki czyszczące stół. Cały albo tylko po stronie przeciwnika. Najprostsze przykłady to Flamestrike  i Holy Nova . Nie należy ich jednak mylić z czarami typu Cone of Cold , które działają tylko na np. 3 cele i nie do końca gwarantują ich zniszczenie.
• Bounce – oznacza wycofanie karty do ręki. To dużo gorsza opcja, niż likwidacja, jednak niektóre talie i sytuacje mogą ją usprawiedliwić. Najczęściej spotykany Bounce to chyba Freezing Trap , ale jest też globalna wersja – Vanish .
• Burn – te karty łatwo poznać. Według opisu, zadają X obrażeń celowi Y. Bardzo dobry sposób na ominięcie stołu i dobicie przeciwnika albo zniszczenie kart chronionych Tauntem innych stronników, których nie można dosięgnąć przez wymianę. Przykładem może być Eviscerate .
• Cantrip – chociaż według słownika, oznacza sztuczkę albo oszukaństwo, chodzi tu o dobieranie X kart. Bardzo cenna funkcja, a karty ją oferujące mają bardzo różne warunki. Niektóre, jak Divine Favor , działają od razu, zaś inne (Acolyte of Pain ) wymagają np. zadania lub otrzymania obrażeń.
• Clock – inaczej mówiąc, zegar. Rzadziej używane, jednak wciąż spotykane pojęcie. Jest to określenie, w ile kolejek dany stronnik może zabić, jeśli przeciwnik nie zareaguje. Dla przykładu: Argent Commander  w obliczu wroga z 12 pkt. życia jest 3-kolejkowym zegarem, który odlicza koniec gry.
• Curve – albo Mana Curve. Te terminy spotyka się bardzo często, bo dotyczą każdego meczu. Ogólnie, chodzi o wykres utworzony przez Twoje karty pod względem kosztu many. Agresywne talie będą miały niższy Curve, a decki kontrolujące przeciwnie – mają więcej droższych kart, które więcej zdziałają w późniejszych etapach gry.

• Filtering – filtrowanie. To coś podobnego do Cantripu, jednak pozwala graczowi wybrać potrzebną kartę w danym momencie – jako 1 z 3. W podobny sposób działa najnowsza mechanika kart z Ligi Odkrywców, czyli Discover! Jednym z najprostszych przykładów jest Tracking  Huntera.
• Going off – pójście na całość. To ten moment, kiedy gracz używa swojego combo, by dobić przeciwnika. Dość proste.
• Mulligan – bardzo często używany termin. Na początku może trudno zapamiętać nazwę, jednak chodzi tu zwyczajnie o początek gry. To pojęcie opisuje proces wyboru i wymiany kart w ręce na starcie.
• Ping – dobijacz. Należy przez to rozumieć czary z niskimi obrażeniami. Używa się tego do dobicia silniejszych stronników z resztkami zdrowia albo w momencie, gdy nic innego nie można zagrać. Najlepszy przykład to umiejętność klasowa magów albo Shiv . U łotrzyka może być też użyte do otwarcia combo, jeśli brak innych opcji.
• Ramp – nabijanie kryształków many do użycia w przyszłości (albo nawet w tej samej turze). Najpopularniejsza klasa, która to wykorzystuje, to druid; ich klasowe czary pozwalają na dodanie od 1 do 10 kryształków many! Agresywne decki grają kartę, która rampuje przeciwnika – Arcane Golem . Przemyśl dobrze, zanim ją zagrasz!
• Synergy – po polsku chyba mówi się “synergia”, chodzi tu o współpracę. To nie jest to samo, co combo! Dla przykładu: dwie karty osobno nie są złe, ale zagrane razem dają wiele lepsze efekty. Takimi kartami mogą być Warbot  i Cruel Taskmaster .
• Top deck – jakże znienawidzone pojęcie! Jeśli położysz na stole talię kart, ta na samej górze jest właśnie top deckiem. W HS ma to jednak dwojakie znaczenie – możesz potrzebować top decku, żeby odwrócić sytuację na swoją korzyść i chodzi wtedy o konkretną kartę. Druga opcja, to gra z pustą już ręką – polegasz na top decku i najprawdopodobniej zagrasz cokolwiek dostaniesz z braku innych możliwości.

Czy o czymś zapomniałem? Czy znałeś/-aś te terminy już wcześniej? Mogłoby się wydawać, że niektóre z tych rzeczy nie mają nazwy, a jednak… 🙂 /

Źródło

[latest_posts category=”hearthstone” count=”6″]